Isabel gaat door een zware tijd. Zal het haar lukken om haar dochter een droomkerst te geven?
DOOR EVELINE KARMAN
‘‘De pop is al opgehaald.’
Isabel kijkt naar de vrouw met de morsige joggingbroek in de deuropening.
‘Hoe bedoelt u?’
‘Gewoon. Opgehaald. Foetsie.’ De vrouw wuift met haar hand ten teken dat Isabel moet vertrekken.
Teleurstelling haakt zich in Isabels ingewanden vast alsof het klauwen heeft.’