Sanne (41) : Ik walgde van zijn bizarre sekswensen

“Wat heb je liever? Een grote of een kleine piemel?” Ik wist niet wat ik hoorde. Al een week of drie schreef ik met Wilco, die ik had leren kennen op een datingsite. Nooit eerder had hij het onderwerp seks aangesneden anders dan de opmerking dat hij een ‘gezonde man’ was. Dit was ons eerste telefoongesprek. Zijn vraag overviel me volkomen. Als ik een voorkeur uitsprak zou ik hem misschien kwetsen. En dus hield ik me op de vlakte en zei dat het me niet uitmaakte. Dat innerlijk telde en wij eerst maar eens moesten uitzoeken of een relatie er voor ons überhaupt inzat. Blijkbaar was Wilco nog niet uitgevraagd, want hij wilde meteen weten of ik opgewonden werd van een penis met de maat van een courgette. Ik heb lacherig gereageerd op die opmerking. Ik vond het zo’n raar gesprek worden. Gelukkig werd Wilco meteen weer zijn oude zelf. We kletsten gezellig verder over de reis naar Machu Picchu die we toevallig allebei nog voor de corona-pandemie los van elkaar hadden gemaakt. Ik liet zijn opmerkingen voor wat ze waren, vermoedde dat hij me had willen testen. Vals alarm, dacht ik.

SM-Meesteres

Vanaf dat eerste telefoongesprek werd Wilco weer de leuke man die ik eerder had leren kennen. Na nog twee weken spraken we af. Die avond hadden we seks, en dat was fantastisch. Tot mijn opluchting was Wilco normaal geschapen. In bed bleek hij een tedere minnaar. Ik werd verliefd, gaf me over aan dat heerlijke rozige gevoel. Wilco voelde aan als een fleecedeken die me warmer, zachter, en mooier maakte. Wilco verwende me mateloos, stuurde ansichtkaarten die hij adresseerde aan ‘mevrouw Wilco’, en als hij er was pakte hij uit zichzelf de stofzuiger of vaatdoek. Wat een geluk, bedacht ik me elke dag. Dit is hem, strooide ik rond. Ik stelde hem voor aan mijn zus en moeder, en nam hem mee naar feestjes. Iedereen vond Wilco fantastisch. Er viel figuurlijk een soort rugzak van me af. Eindelijk begon de rest van mijn leven.
We waren vijf maanden samen, hadden net een vakantie geboekt, toen Wilco begon over rollenspellen. Hij vroeg of ik me wilde verkleden, liefst als verpleegster of stewardess. Ik moest erom grinniken, dacht dat het kwam door onze aanstaande vliegreis. En als ik heel eerlijk ben, vond ik het idee wel grappig. Een week later wachtte ik hem op in een serveersterspakje met daaronder een kanten string. Ik ben zeker niet wereldvreemd of preuts, maar zoiets had ik nog nooit gedaan. Het voelde dan ook best ongemakkelijk. Wilco’s blije gezicht maakte alles goed. Uiteindelijk werd het nog een erg leuke avond. Maar wat voor mij een traktatie voor Wilco was, een sexy dolletje waaraan ik af en toe wel wilde toegeven, bleek mijn gebaar voor Wilco niet vrijblijvend. Veel te snel na mijn dienstmeisjes-avontuur wilde hij me zien als SM-meesteres met hoge laklaarzen en een rubberen catsuit. Ik zei dat ik erover na wilde denken. Dat meende ik ook. Die eerste avond als serveerster was achteraf spannend geweest. Maar twee dagen later bezorgde de postbode een complete outfit, inclusief handboeien en een gezichtsmasker met een rits erin. Ik vond het ordinair, zou zoiets nooit uitkiezen. Even dacht ik: hij kan de boom in, maar omdat hij de vorige keer zo leuk had gereageerd, vond ik dat ik het op z’n minst kon proberen. Ik trok het setje aan, maar de hoofdkap liet ik weg. Wilco vond het fantastisch. Hij kon niet van me afblijven. Alleen ik voelde me vreselijk. De keer ervoor vond ik het toneelstukje ongemakkelijk, deze keer voelde het ronduit gênant. Ik schaamde me voor wat ik droeg, voor de rol die ik speelde. En waarom zeurde Wilco zo om opdrachten van mij en werd hij opgewonden wanneer ik hem commandeerde mijn voeten te masseren?

Kostschooloutfit

Meteen de volgende dag gaf ik bij Wilco aan dat SM niets voor mij is. Het past niet bij me. Wilco hoorde het gelaten aan. “Je gaat het vast nog leuk vinden.” suste hij. Maar ik wilde horen dat we weer terug zouden gaan naar onze eerste maanden, naar mijn pastelkleurige lingeriesetjes en vanilleseks. Vanaf dat moment deelde Wilco continu speldenprikken uit. In een etalage lonkte hij naar een vulgaire babydoll. Op zijn computer wees hij naar internetfoto’s van volwassen vrouwen met vlechtjes in het haar in kostschooloutfit. Logeerde ik bij hem, dan zette hij me klem door een pornofilm op te zetten.
Ik negeerde zijn signalen. Attendeerde hem erop dat seks iets van ons tweeën was en niet van hem alleen. Een paar weken was het rustig. Af en toe vroeg Wilco of ik tijdens het vrijen de laklaarzen wilde dragen of onder een zomerjurkje geen ondergoed aantrok. Soms gaf ik daar gehoor aan. Voor mij hoort het er in een relatie bij dat je soms iets voor een ander over hebt, ook in bed. Ik wilde geen gezeur. We hadden het verder toch fijn samen? We gingen vaak uiteten, Wilco schreef me lieve briefjes, en we maakten plannen voor een gezamenlijke reis naar Azië. En dus slikte ik. Ik wilde niet terug naar het single zijn. Van vriendinnen hoorde ik dat ook zij regelmatig problemen hadden.

Seks in een pashokje

Het ging mis bij de regenjas. Wilco zeurde al weken dat ik hem in een restaurant moest opwachten in enkel een regenjas. Daaronder niets. Nog steeds begrijp ik niet wat me bezielde, ik hou het maar op verliefdheid, maar ik heb het gedaan. Wilco had die week daarvoor een laminaatvloer op mijn zolder gelegd en een opmerking gemaakt over samenwonen. Ik denk dat ik hem daarvoor in ruil wilde plezieren. En dus zat ik praktisch naakt in een lounge-bar en voelde me een prostituee die een klant opwachtte. Wilco vond het grandioos. De weken erna maakte hij vervelende en seksistische opmerkingen wanneer ik de jas weer droeg. Ik heb hem aan mijn zus gegeven.
Het weekend daarop kwam Wilco in een bomvol restaurant bij het dessert naast me zitten. Ik vond het lief, dacht dat hij me iets wilde vertellen. Maar hij streelde mijn benen en stootte onverwacht zijn vinger diep in mijn slip. Ik duwde hem weg en dreigde met opstappen. Alle romantiek was ineens verdwenen. Thuis kregen we enorme ruzie. Ik verweet Wilco dat hij obsessief met seks bezig was. Hij vond me behoudend, een ‘moeke’. Maar door die opmerking over het samenwonen en de droom die ik mijn hoofd had en waarin Wilco op andere gebieden zo perfect gepast had, werd ik nerveus. Ik zou Wilco toch zeker niet kwijtraken om een paar domme seksavondjes? Bij vriendinnen had ik al eerder voorzichtig gepolst waar hun grenzen lagen en of zij tegen dezelfde dingen aanliepen. Niemand herkende het. Natuurlijk hadden zij ook eigen spelletjes of rituelen, maar dat ging wel altijd in overleg. Nee was nee, en daarna was er geen gezeur zoals bij mij, of verbale agressie waarbij hij me een idioot noemde of ‘fuck you’ zei. De keren dat ik dat bij Wilco had voorgelegd, had hij het afgedaan als onzin. “Het gaat erom wat wij normaal vinden.” Uiteindelijk gaf ik toe. Ik had geen zin om weer opnieuw te beginnen met een ander. Mijn ene ex had een drankprobleem, de andere was ziekelijk jaloers. Wilco was de beste partner tot nu toe. Ooit zou hij toch wel rustiger worden of begrijpen dat het voor mij in bed niet zo extreem hoefde? Ongemerkt verlegde ik mijn grenzen. Uit angst, weet ik nu. Want als Wilco boos was, schreeuwde hij het hele huis bij elkaar. Om daarna weer poeslief en een prince charming  te zijn. Ik liet me overhalen tot seks in de sauna en in een pashokje. Op een parkeerplaats langs de snelweg vreeën we zelfs overdag op de motorkap van de auto. Ik schaam me nu om dit te vertellen, maar ik heb Wilco zelfs een keer in de bioscoop bevredigd. Maar in plaats van waarop ik hoopte, dat het minder werd, leek het of Wilco seksueel was ontwaakt. Zijn voorkeuren en onverzadigbare libido gingen mij steeds meer tegenstaan. Na een gezellige barbecue wilde hij in een tuinstoel vrijen terwijl bij de buren alle ramen open stonden. Of hij pushte me dat ik in een playboypakje met konijnenoren op de stoel voor het raam moest zitten. Wanneer ik weigerde of vroeg om knuffelseks, vond hij dat ik hem dan maar oraal moest ‘helpen’. “Dat kost je hoogstens tien minuten”. Of hij keek demonstratief een pornofilm met volwassen vrouwen in doktersjas of sportoutfit.

Courgette-fantasie

Hoe meer ik toegaf aan Wilco’s grillen, hoe meer moed hij verzamelde om me knotsgekke wilde ideeën voor te leggen. Of hij vanaf afstand een vibrerend ei in mij mocht bedienen? Kon ik hem niet wat vaker op zijn billen slaan en een butplug inbrengen? Vond ik het niet spannend wanneer hij me bevredigde achterop de fiets? Ook de postbode kwam weer langs, ditmaal met een rubberen penis waar Atillla de Hun jaloers op zou zijn geweest. Wilco wilde hem serieus gaan gebruiken voor me, iets wat ik alleen kon afwimpelen met wéér een ruzie. En tijdens die ruzie keek ik naar hem en ik besefte dat het genoeg was geweest. Het leek alsof er iets knapte. Waarom loog ik zo tegen mezelf? Ik was niet gelukkig. Wilco was knap, voorkomend, en superintelligent. Maar ik voelde me steeds angstiger bij hem. Wanneer hij over mijn been wreef, trok ik me bijna als vanzelf terug. Ik ging eerder naar bed, droeg vreselijke pyjama’s of klaagde over buikkramp. Alles om maar geen confrontatie aan te hoeven gaan. En dat terwijl ik me voorheen zo graag opdofte met een leuk jurkje en opgestoken haar. Zelfs mijn nagels lakte ik niet meer. Ik voelde me ook steeds opgeluchter dat we nog niet samenwoonden, want daar twijfelde ik enorm aan. Wat als het dan alleen maar erger werd?
Ineens besefte ik dat wat Wilco normaal vond, niet normaal was voor mij. En al helemaal niet prettig! De ruzie over de reuzendildo en de voortdurende verwijten over mijn preuts zijn na alle keren dat ik over mijn grenzen was gegaan, hakten er zo in dat ik serieuze relatietwijfels kreeg. Wilco’s zucht naar nieuwe kicks zou nooit verminderen. Wanneer iets voor mij niet hoefde, was mijn nee voor hem geen nee. Dan bleef hij net zo lang pushen tot er ergens een oplossing kwam, en ik dus over mijn grenzen ging.
Uiteindelijk liep het stuk op diezelfde courgette als uit ons eerste telefoongesprek. Ik had me al één keer laten overhalen tot een spel met een banaan in een condoom, maar daarna bleef Wilco zagen over wat hardere winterpenen. “Je vond die banaan toch ook lekker?” daagde hij me uit. Toen hij me in de supermarkt opbelde en eiste dat ik op de groenteafdeling een courgette uitzocht voor ‘partytime’, was het klaar. Ik heb er een gekocht en er een foto van gestuurd. Thuis maakte ik er een pan courgettesoep van. Tegen Wilco zei ik dat dit zijn laatste avondmaal samen was. Of hij verder nog ergens over wilde praten? Want anders kon hij meteen zijn spullen pakken. Diezelfde avond heb ik trillend mijn voordeursleutel terug gevraagd.
Had ik gewaarschuwd moeten zijn door zijn eerste vraag over grote of kleine piemels? Misschien. Ik kende Wilco niet, kende zijn grapjes niet, en wist dus ook niet hoe serieus hij was. Ik vond het ook vreselijk dat onze relatie niet was geworden wat ik ervan had gehoopt. Op zijn ‘tic’ na waren we het perfecte stel. Wat me achteraf nog het meest heeft gekwetst, is dat Wilco die avond zonder morren zijn logeerkleren en toiletspullen bij elkaar zocht. Ik heb nooit meer iets van hem gehoord. Dat schuurt enorm. Je wilt toch afronden en praten? Zat er bij hem al langere tijd iets dwars? Was hij uitgespeeld met mij en wilde hij iemand die verder met hem ging op seksgebied en SM?

Beschadigd

Achteraf besef ik dat ik te lang ben doorgegaan met Wilco. Zijn gedram heeft me beschadigd. Zijn naam geeft me nog steeds een wrange smaak in mijn mond. En nu, een half jaar later, heb ik nog geen enkel verlangen naar seks met wie dan ook. Ik verdenk alle mannen van de meest smerige fantasieën. Heb er geen interesse meer in. Dat komt vast nog wel, maar voor nu is het goed zo. Eerst wil ik weer gewoon in de supermarkt voorbij de groente- en fruitafdeling kunnen lopen voordat ik misselijk word.”

De namen in dit interview zijn op verzoek veranderd.