Menno (31): ik val op vrouwen die mijn moeder kunnen zijn

“Mijn eerste verliefdheid was op mijn tante. Ik vond haar het einde, met haar lange blonde haren en zwierige jurken. Ze was zo anders dan mijn moeder met haar rattenkopje en eeuwige dikke bril. Wanneer we bij mijn tante waren geweest, kon ik twee dagen niet eten. Ik droomde dat ik in tantes armen zweefde en later met haar zou trouwen. Dat ik haar lippen mocht voelen. Mijn tante was 35. Ik was acht.

Knalrode lingerie

Op mijn negentiende had ik mijn eerste seksuele ervaring. In een bar raakte ik aan de praat met een dame van veertig. Ze was pas gescheiden en overduidelijk op zoek naar bevestiging. Die wilde ik haar graag geven. Voor haar was ik duidelijk een flirt, een rebound. Ik was de jonge knul die haar heelde en opnieuw het gevoel gaf nog aantrekkelijk te zijn. In haar bed ben ik ontmaagd. Ik ben haar nog steeds dankbaar voor haar geduld met mij. We zagen elkaar zo’n twee maanden, toen kapte zij het af. Ze vond me toch te jong. Dat begreep ik toen wel. Ik was nog bleu en zoekend. Wel was bij mij de knop om. Dacht ik vroeger dat ik verliefd zou worden op ‘de ware’, van welke leeftijd ook, na deze ervaring wist ik zeker dat ik rijpere dames wilde. Liefst minimaal vijftien jaar ouder. Voor mij voelt het zoveel zachter, een vrouw die niet zo hard oordeelt als een twintiger. Dat zelfverzekerde vind ik zalig. Geen gebedel of ik haar nog wel leuk vind. Dat zeg ik graag, maar wel uit mezelf en niet omdat er om wordt gezeurd. En rijpere vrouwen zijn lekkerder in bed. Zo dragen ze rustig knalrode lingerie terwijl een twintiger dat nog ‘hoerig’ vindt. Ze genieten meer. Schaamtelozer. Kraaienpoten zie ik amper. Zachte borsten of een buik die niet voelt als fitgirl-plank maar als een zacht kussentje, maken me bijna gek.

Na mijn tante ontwikkelde ik op mijn veertiende extreem heftige gevoelens voor mijn veel oudere lerares Frans. Ik schreef haar brieven die ik nooit verstuurde, fietste haar na schooltijd stiekem achterna en gluurde dan over de schutting. Ik stuurde anonieme Valentijnskaartjes. Om indruk te maken bakte ik zelfs koekjes voor haar uit een Frans receptenboek. Pas toen ze zwanger werd, begreep ik dat ze niet voor mij ging kiezen. Toen wist ik het zeker. Rijpe vrouwen lieten me vonken. Alleen de naam zegt al precies wat ik bedoel. Vrouwen boven de vijfendertig zijn verrukkelijk omdat ze rijp zijn. Geen gedoe met selfies en make-up-vlogjes. Ze ontdekten immers jaren geleden al wat hen geweldig staat. Ik houd van hun hun zelfvertrouwen. Hun levenservaring. Er zijn maar weinig jonge vrouwen die net als ik echt kunnen genieten van rode wijn. Die oeverloos filosoferen of weten welke soort oester het lekkerst is. Rijpe vrouwen hebben geen zin in gedoe, in vrijen met het licht uit, spastisch wijzend naar een ieniemienie vetrol. Ik hou van hun ervaring, hun joie de vivre, En, ook niet onbelangrijk, deze vrouwen hebben vaak financieel hun zaken beter op orde. Ze sparen niet meer voor een backpacktrip naar Cambodja of Gucci-tas, zijn financieel zelfstandig, en kunnen zichzelf beter inschatten.

Abnormaal

Natuurlijk heb ik weleens gedacht dat ik abnormaal was. Waarom viel ik niet op de sportieve strakke lichamen van leeftijdsgenoten? Op jeugdige onbevangenheid? Voor mij geldt geen maximum leeftijd. De oudste vrouw in mijn bed was 72. Dat was vorig jaar. Ze zag er waanzinnig uit. Vrouwen van mijn leeftijd vind ik simpelweg niet interessant. Stralende ogen van twintigers zijn niet doorleefd. Niet mysterieus. Er zit voor mij te vaak niets achter. Ik heb geen trek in hard-to-get-spelletjes of in iemand die de waarde van het leven niet kent. Vaak is er een urgente kinderwens of er dartelt zelfs al wat grut rond. Voor mij is vader worden geen groot verlangen, ik heb liever mijn vrijheid. En in andermans kleine kinderen heb ik al helemaal geen zin.

Mijn vrienden en ouders vinden het echt iets voor mij. Na hun eerste schrik was mijn seksuele voorkeur voor hen geen enkel probleem. Een partner is bij hen altijd welkom. Mijn beste vriend grapt weleens dat ik een ‘milf’ zie als statussymbool, maar dat is niet zo. Ik vind het ook prima wanneer een vriend of collega iets heeft met een twintig jaar jóngere vrouw. Liefde gaat niet over getallen maar over connectie. Over blij zijn met elkaar.

Op datingsites geef ik eerlijk aan dat ik geïnteresseerd ben in vrouwen vanaf vijfendertig. Daar krijg ik regelmatig commentaar op, vooral van jonge meiden. Ze vragen doodleuk wat me bezielt om met iemand met flapperende bovenarmen op een terrasje te willen zitten. Ze schrijven dat ik niet echt iets kan opbouwen op deze manier. Of dat ik het vast makkelijk vind om in een kant-en-klaar bed te komen. Maar ten eerste zijn de meeste vrouwen ook niet bepaald vies van een rijke vent. Een van de eerste vragen die jongedames mij stellen is of ik werk en een auto heb. En bovendien heb ik zelf een fijn koopappartement waar ik niets te kort kom. Ik vind het respectloos om leeftijdsgenoten te horen praten over een ‘oude fiets. Of jonge vrouwen vragen semi-grappig of ik op pornosites zoek naar grannyseks. Op die momenten weet ik weer precies waarom ik niet op hen val.

In totaal had ik zo’n vijftien korte en lange affaires. Dan tel ik de onenightstands mee. Daardoor weet ik zeker dat mijn gevoel geen fase is. Mijn langste relatie duurde zeven jaar. Zij was zeventien jaar ouder dan ik. We zijn uit elkaar omdat zij me bedroog. Met een cursusleider, weer negen jaar ouder dan zij. Daar ben ik nog steeds verdrietig om. Maar verbitterd ben ik niet. Ik ben nog jong.

Dronken seks

Toch zijn er ook nadelen. Zo moet ik me aan vrouwen boven de veertig vaak extra bewijzen. Ze vinden me nog ‘nat achter de oren’. Of er wordt gegrapt dat ik een Oedipuscomplex heb en verlang naar een moedertype. Maar ik ben juist dominant, houd erg van de man-vrouw-verdeling. Ik laat niet over me heen lopen terwijl ik wel beter dan mijn leeftijdsgenoten een vrouw op waarde schat. Ik houd de deur voor haar open, complimenteer haar regelmatig, en vind het zalig wanneer een vrouw zich voor me opdirkt met jurken en hakken. Daar staat dan tegenover dat ik ook voor hen mijn best doe. Dus geen hoodies, Dieselshirts en hipsterbaard, maar liever kostuums en goede overhemden.
Durft een vrouw het eenmaal met me aan, dan kijkt ze ook echt blanco naar me. Mannen van hun eigen leeftijd missen volgens hen vaak een positieve instelling. Ze zijn vaak te serieus of hebben een rugzak. Die heeft vooral te maken met kinderen die ze niet meer zien of frustraties over hun scheiding of financiële positie. Ze zijn meer egocentrisch, uitgedijd, en lui. Althans, dat vertellen mijn minnaressen mij. Ik zie inderdaad weinig George Clooneys om me heen. Voor mij ligt het leven daarentegen nog open. Ik kan nog van beroep switchen, voel me jeugdig, heb een prima lijf zonder buikje. Ook in bed zijn er geen problemen, als je begrijpt wat ik bedoel.
Toch blijft bij sommige dames het leeftijdsverschil echt tussen ons in staan. En overtuigen wil ik niemand. Ik merk het in het begin weleens. Er moet stevig gedronken worden voor iemand met me wil vrijen. Of ze zeggen dat ik vast ooit kinderen wil of dat ik met mijn moeder op stap ben. Regelmatig schamen ze zich voor reacties in hun eigen kring. Het is natuurlijk niet leuk om mij voor te stellen aan een zoon die twee jaar jonger is. Om de blikken van de buren te trotseren. Vaak zien deze vrouwen me als een flirt. Leuk voor even. Ze willen stiekem afspreken in hotels. Maar als ik dat merk, kap ik het af. Ik ben geen gigolo. Ik zoek de ware.

Steelwratjes en rimpels

Momenteel scharrel ik met een collega. Zij is net vijftig en ik vind haar zo ontzettend sexy. Ze is intelligent en ontwikkeld. Het gaat me om het geheel. Het speciale gevoel. Ze past haar haar lifestyle aan en neemt verantwoording voor zichzelf. Ze sport twee keer per week, eet bewust, kleedt zich elegant en drinkt niet. Ze kent de geheimen van het leven. En haar humor en zelfspot zijn weergaloos. Ik kan me echt niet druk maken om pigmentvlekken of steelwratjes. Ik hoop juist dat het meer wordt met deze dame. Ik zit op het randje van verliefd worden. Of misschien ben ik dat al. Voor haar zijn onze leeftijden helaas nog wel een drempel. Ik weet niet of ze dat los kan laten. Intussen genieten we van het moment en kijken niet naar de toekomst.

Ik hoop dat ik met haar oud kan worden. Zo niet, dan geloof ik dat het allemaal wel goed komt. Dat ik de perfecte vrouw vind die zich aan me durft over te geven. Ik ben een dromer. Ik geloof hopeloos in de liefde.”

*Wegens privacyredenen zijn de namen in dit interview veranderd.