Marleen (29), betrapt haar vader terwijl hij seks heeft met een andere man.
Haar kijk op mannen loopt hierdoor zo’n deuk op, dat haar eigen relatie in zwaar weer komt.
“Veertien was ik, en ik hielp mijn ouders in de zaak omdat het Carnaval was. Mijn ouders runnen een café met feestzaal. Om een zakcentje bij te verdienen, haalde ik soms glazen op, maakte de bar schoon, of vulde ‘ s avonds de frisdranken aan. Het werk zelf vond ik niks – ik wilde van kinds af aan al dierenarts worden en dat ben ik ook geworden -, maar met Carnaval was het altijd zo druk dat mijn ouders blij waren met elk paar extra handen. Ik vond het niet meer dan vanzelfsprekend om er voor ze te zijn.
Op z’n knieën in de kelder
Het was aan het begin van de avond dat het bier opraakte, na een lange middag vol gelal en gehos. Mijn vader was op dat moment nergens te bekennen, dus mijn moeder vroeg mij om in de kelder een fust te verwisselen. Ik had dat al vaker gedaan en liep de trap af om in de schemering de aansluiting en het koolzuur af- en aan te koppelen. Boven me hoorde ik de mensenmassa in polonaise voorbij schreeuwen. Opeens kraakte er iets. Omdat een personeelslid laatst een paar flessen drank had gestolen, sloop ik op mijn tenen naar het voorraadhok waar ook alle reserveglazen, viltjes en kassarollen lagen. Toen ik om de hoek gluurde, kon ik mijn ogen niet geloven. Mijn vader zat op zijn knieën, voor een man in een matrozenpak die ik nog nooit gezien had. Die ander kreunde zacht met zijn ogen dicht, terwijl mijn vader hem pijpte. Mijn hart klopte in mijn keel. In een schrikreactie stapte ik naar achteren en klom muisstil de trap weer op, compleet in de war van wat ik gezien had. In shock haalde ik vijf minuten later weer glazen op, te geschrokken om ook maar iets te denken. Toen het besef na een paar dagen kwam, besloot ik mijn mond te houden. Ik heb het tegen niemand verteld, zelfs niet tegen mijn moeder. Ik vond het zo erg voor haar. Mijn vader heeft nooit geweten dat ik hem heb gezien.
Tot die tijd was ik een vaderskindje, ik zocht mijn vader altijd op. Hij stond op een voetstuk zo hoog als een flatgebouw. Daar is hij die dag vanaf gedonderd. Ik vermeed contact, vertelde hem bijna niets meer en er waren dagen dat ik hem haatte. Ik vond hem een stiekemerd, een oversekste viespeuk.
Die omslag moet hij gemerkt hebben, maar omdat mijn ouders altijd druk waren met de zaak, leek het langs hen heen te gaan. Daarbij begon ik net te puberen en mijn ouders zijn sowieso geen praters. Ik denk dat ze als vanzelfsprekend aannamen dat ik meer ruimte nodig had om mezelf te ontdekken.
Nooit heb ik mijn vader gevraagd of hij homoseksueel of biseksueel is. Nog steeds weet ik niet waarom hij daar stond en deed wat hij deed. Natuurlijk roept dat vragen op, maar ik kan er niets mee. Als mijn ouders de eerste jaren daarna gescheiden waren, had ik mijn moeder waarschijnlijk wel in vertrouwen genomen, maar nu schoot ik er niets mee op. Vier maanden daarvoor waren mijn oom en tante gescheiden, – mijn oom was er vandoor gegaan met een ander, en ik zag van dichtbij hoe mijn tante instortte. Het laatste wat ik wilde was ook mijn moeders’ wereld stukmaken.
Stikjaloers
Jarenlang dacht ik dat ik mijn geheim kon handelen en het allemaal wel aankon. Ik verdrukte het gewoon. Ik was extra lief voor mijn moeder en als ik al eens verdrietig was, huilde ik op mijn kamer. De avond dat mijn ouders hun vijfentwintigjarig huwelijksfeest vierden, hoorde ik vol walging alle feestliedjes aan waarin hun eeuwige trouw bejubeld werd en mijn vader hand in hand met mijn moeder zat. Walgelijk vond ik het. Bij iedere onbekende man die hen feliciteerde, vroeg ik me af of hij daarmee intiem was geweest.
Op mijn twintigste kreeg ik een relatie met Boy, de bink uit mijn studentendispuut. Het eerste half jaar ging alles nog prima. We brachten zoveel mogelijk tijd met elkaar door en Boy overstelpte me met lieve kaartjes, sms’jes en zelfs rozen. Daarna merkte ik dat mijn gedrag veranderde. Als hij zei dat hij ging sporten, fietste ik langs het sportveld of ik hem zag. Ging hij uit met vrienden, dan wilde ik perse mee. Moest hij een tentamen halen en kon hij daarom niet afspreken, dan belde ik hem die bewuste avond twee keer om te controleren of hij thuis was. Dan vroeg ik iets over een bepaald boek dat in zijn kast stond, of ik wilde dat hij in de kledingkast controleerde of mijn T-shirt daar lag. Dat had ik er dan al eerder verstopt. Uiteraard viel mijn gedrag op. Boy vroeg me of ik ermee wilde ophouden, en dat beloofde ik plechtig. Hij zei dat hij me trouw was, en dat moest ik maar geloven. Ik kon het niet. Langzaamaan sloop het controleren er weer in. Ik belde zijn vrienden op, ging naar sportwedstrijden om er zeker van te zijn dat er niemand anders voor hem was, en vroeg vriendinnen om naar hem uit te kijken als hij ging stappen. Af en toe verraste ik hem in pikante lingerie in zijn bed, puur om te zien of hij alleen thuiskwam. Boy werd knettergek van me. We hadden steeds vaker ruzie, en dat maakte me alleen maar nog gefrustreerder. Hij wilde vast van me af, had misschien zelfs al een ander ontmoet. Door wat mijn vader, mijn oom, en later ook nog de vriend van een vriendin hadden gedaan, had ik het idee dat alle mannen vreemdgingen. En als mijn vader, mijn rots in de branding, mijn held, zelfs vreemdging, dan deden álle mannen het. Het idee dat hij met een kerel had staan rommelen, maakte het alleen maar nóg erger. Als ik hem met een vrouw had betrapt, was ik ook woedend en verdrietig geweest, maar dat hij de penis van een andere man in zijn mond had, gaf het allemaal iets vreselijk smerigs.
Therapie
Intussen waren Boy en ik afgestudeerd en woonden samen. Door mijn jaloezie en angst gunde ik hem niets meer. Hij heeft voor mij zijn sport opgegeven en vrienden kwamen altijd bij ons thuis. Onze relatie verliep met pieken en dalen. Af en toe ging het dan ook een paar keer uit tussen ons. Dan trok Boy bij zijn ouders in en ik dacht dat hij me zat was omdat er een ander was. Of ik maakte het preventief uit omdat ik dan zekerheid had, dan hoefde ik niet meer te wachten tot hij dat zou doen. Elke break-up was ik er kapot van. Ik heb zelfs een keer gedreigd mijn polsen door te snijden om te testen of hij nog van me hield en naar me toe zou komen. Gekkenwerk natuurlijk, dat zie ik nu ook, maar toen zag ik mijn grote liefde gewoon door mijn vingers glippen. Toen het weer een keer uit ging en Boy zei dat het nu genoeg was geweest, nam ik hem in vertrouwen. Ik biechtte op waar mijn gedrag vandaan kwam. Alhoewel hij het verschrikkelijk voor me vond, zei hij dat ik niet mocht vergelijken. “Iedereen is anders”, vond hij. Wel spraken we af dat ik voortaan in zijn telefoon mocht kijken en ik kreeg het wachtwoord van zijn e-mailaccount. Hij deed alles om me te helpen, maar nog steeds lukte het niet om mijn jaloerse gedrag onder controle te houden. Toen ik hem een keer in mijn slaap heb geslagen omdat ik droomde dat ik hem betrapte terwijl hij seks had met een ander, was het voor hem genoeg. Het was therapie of het einde van onze relatie.
Ik ben vijf maanden in therapie geweest, toen was ik er wel klaar mee. Mijn ratio wist ook wel dat niet elke man vreemdgaat, en dat het een rotstreek van mijn vader was om dat thuis te doen. Ik kon het allemaal beter plaatsen en leerde geloven dat Boy anders was, alhoewel ik in mijn hart alleen maar teleurstelling en onbegrip voor mijn vader bleef voelen. Ik vond hem een vies mannetje, een gluiperd, en een schijnheil. En dat vind ik nog steeds. Praten doe ik amper met hem, gesprekken gaan vaak over banaliteiten, zoals voetbal of cafébezoekers. Dat is voor ons allebei prima.
Na een tijdje lukte het me om mijn woede niet meer te projecteren op mijn eigen relatie. Af en toe heb ik nog wel eens een terugval, maar ik heb Boy leren vertrouwen. Dat Boy en ik nog samenzijn, is een kwestie van heel hard werken en heel veel tranen. Toch is het gelukt. We zijn inmiddels getrouwd en hebben een dochtertje. Inmiddels heb ik het zo goed als helemaal achter me gelaten, maar soms kan het nog gebeuren dat ik haar met Boy zie spelen en mezelf met mijn vader terug zie. In haar ogen zie ik regelmatig dezelfde adoratie voor Boy als ik voor mijn vader voelde. Dan gun ik haar zo dat zij later wél een normale liefdesrelatie kan opbouwen en respect voor haar vader houdt.
Nog steeds haalt het verleden me af en toe in, al kan ik er nu wel mee omgaan. Als Boy bijvoorbeeld belt dat hij gaat overwerken, moet ik me wel eens verbijten om zijn werk niet te bellen. En als onze dochter bij haar opa op schoot zit, denk ik soms: gore viespeuk.
Ik weet dat het overal om me heen gebeurt, maar het liefst vermijd ik het hele onderwerp vreemdgaan. Het richt zoveel schade aan. Laatst passeerden Boy en ik langs de snelweg een speciale homo-ontmoetingsplek. Misschien ligt mijn vader daar wel ergens in de bosjes, dacht ik. Dan word ik koud van binnen en haat ik hem omdat hij zoveel voor mij kapotgemaakt heeft.”
Dit interview is destijds geplaatst in Viva.
©EvelineKarman