Katrien (32) heeft een man én een minnaar. Jarenlang gaat alles goed, tot ze op de eerste dag van haar vakantie gruwelijk wordt verkracht door de man die ze intens liefheeft. Haar vriend blijkt niet alleen een verkrachter, maar ook een bedrieger.
Aangifte
“Daar zat ik dan, op een Italiaans politiebureau. Tussen agenten die ik amper verstond, deed ik aangifte van verkrachting. Verkracht door mijn eigen vriend. De man die ik zo goed dacht te kennen, en waar ik zo verschrikkelijk verliefd op was.
‘Je kunt me toch niets maken, hiervoor kan ik in Nederland niet vervolgd worden’ had hij geschreeuwd toen ik het huisje uitvluchtte. Ik voelde me ontzettend vernederd. Dat werd alleen maar erger toen ik na de aangifte door een arts werd onderzocht. Halfnaakt en geknield lag ik op een onderzoekstafel, terwijl er een anaal uitstrijkje werd afgenomen en er foto’s van mijn billen werden gemaakt.
Verhouding
Twee jaar geleden miste ik iets in mijn leven. Ik was al elf jaar gelukkig getrouwd met Marcel, we hebben zelfs twee kinderen, maar hij was veel van huis. Hij reist als juridisch adviseur met klanten naar het buitenland. Er waren weken dat ik hem amper zag. Ik miste hem dan enorm, maar wat er vooral ontbrak, was aandacht. Het speciaal zijn voor iemand. De complimentjes. Ik miste gewoon heel vaak iemand om mee te praten, om dingen mee te doen. En ja, als Marcel weer eens twee weken weg was, miste ik de seks ook.
Marcel begreep me. Hij bezocht met zijn klanten weleens een nachtclub of bar, maar ik zat elke keer alleen thuis. De keren dat we spraken over vreemdgaan, waren we het erover eens dat het niet het einde van onze relatie zou betekenen als er een keer ‘iets’ zou gebeuren. Zolang Marcel thuis maar mijn man was, wilde ik niet weten wat er op zo’n zakenreis gebeurde.
Ik mocht van Marcel op zoek naar een vriendje. Iemand die zijn best deed om mijn onzekerheid ‘weg te bevestigen’ en die tijd voor me maakte als ik daarom vroeg. Ik kon mijn geluk niet op.
Via een datingsite leerde ik Jens kennen. Zijn mailtje was het eerste bericht zonder spelfouten en ik viel voor zijn droge humor. Jens bleek het tegenovergestelde van Marcel: blonde krullen, felblauwe ogen en een vlotte babbel. Hij schreef me dat zijn vrouw biseksueel was en naast hem een vaste vriendin had. Mits het op vaste basis was, gunde zij haar man ook een extra partner. Alles klopte.
Jens denderde mijn leven binnen, en ik liet het toe. Ik werk voor een evenementenbureau en nam hem regelmatig mee naar bijzondere feestjes. We praatten uren en uren. Ook de seks was prima, al stoorde het me wel dat hij vanaf het begin af aan weigerde condooms te gebruiken. Het ging hem om het totaalpakket, zei hij, hij wilde een volwaardige relatie. Hij heeft in die beginfase enorm zijn best gedaan voor mij. Dat vleide me. Marcel had geen tijd als ik naar een tentoonstelling of film wilde, maar Jens was er altijd. Als eigen baas kon hij zijn tijd precies zo indelen als hij wilde. Marcel moest even wennen aan mijn verhouding, maar uiteindelijk was het voor hem belangrijker een gelukkige vrouw te hebben. Eentje die vrolijk was in plaats van dat ze zeurde dat hij nooit thuis was. Ik bloeide helemaal op. Jens heeft me ontzettend geholpen met het terugvinden van mijn zelfvertrouwen. Ik voelde me exclusief en bijzonder.
Kleine veranderingen
Na een jaar van volle overgave merkte ik dat Jens veranderde. Hij nam soms avondenlang zijn telefoon niet op of cancelde afspraken. Ik wilde zekerheid van hem dat ik zijn enige vriendin was. Om de haverklap vroeg ik hem om bevestiging dat zijn vrouw en ik de enigen waren waarmee hij seks had, maar hij bleef volhouden dat er niets aan de hand was. Ik kon in die tijd niet vaak genoeg tegen Jens zeggen dat vertrouwen een sleutelwoord voor mij was en slikte zijn geruststelling voor zoete koek. Wat was ik was een sufferd, denk ik nu.
Triomferende blik
Mijn relatie met Jens kabbelde voort, en ik was gelukkig. Marcel genoot ervan dat ik vrolijk was als hij thuiskwam van een zakentrip, dat alles op rolletjes liep en dat ik energie voor tien had. Hij gunde het me ontzettend. In mijn ogen had hij de beste uit een paar voor hem slechte opties gekozen. Hij legde zich erbij neer. Uiteindelijk had hij er zelfs geen problemen mee als ik af en toe een nacht wegbleef. Ik regelde oppas thuis en vertrok met Jens voor een weekend naar Maastricht of Terschelling. Dat beviel zo goed, dat we het steeds vaker hadden over een vakantie in Italië. Marcel vond het prima. De kinderen zouden een week op survivalkamp gaan en hij wilde al tijden zeilen met vrienden. Jens was lyrisch en ik bereidde onze reis voor door nieuwe lingerie en kleine cadeautjes te kopen.
We kwamen laat in de avond aan. Het was een zwoele nacht maar we waren zo bekaf dat we meteen ons bed indoken. Gelukzalig dommelde ik weg, dromend over alle dingen die we deze week zouden doen. In plaats van de stralende zon en de geur van cypresbomen, werd ik wakker van Jens’ erectie tegen mijn billen. Hij had eerder aangedrongen op anale seks, maar ik had dat altijd pertinent geweigerd. Slaapdronken vroeg ik hem te stoppen en ik duwde zijn handen van me af. En toen gebeurde het: tegen mijn zin en keihard stootte hij zichzelf diep in mijn achterste. De tranen sprongen in mijn ogen van de pijn en ik smeekte hem te stoppen. Hij stopte niet. Ik was als verlamd, en hoe graag ik hem ook van me af wilde schoppen, het lukte me niet. Het enige wat ik nog kon, was onophoudelijk kermen. Het brandde verschrikkelijk en ik huilde het hele kussen nat. Jens negeerde me volkomen. Hij bleef ruw doorstoten tot hij klaar was. Daarna rookte hij een sigaretje naast me. Trillend keek ik om me heen. Tussen mijn billen kleefde een mengsel van bloed en sperma en de lakens zaten vol vlekken. Soms zie ik het nog voor me. Huilend keek ik hem aan, te verbouwereerd om ook maar een woord te zeggen. Hoe kon hij dit doen? De blik die hij toen in zijn ogen had, blijf ik ook regelmatig zien: pure onverschilligheid met een glans van overwinning.
Notoire leugenaar
Ik ben het bed uitgestrompeld en direct naar het dichtstbijzijnde politiebureau gereden. Marcel, die ik gebeld had, was intussen al op Schiphol en kon gelukkig mee met de eerste vlucht. We jankten samen aan de telefoon. Na de aangifte en het onderzoek heb ik onder de douche het vel van mijn lijf geschrobd. Ik wilde elke porie die Jens had aangeraakt verwijderen. Daarna controleerde ik op mijn laptop of Jens misschien had gemaild. Ik had vaak genoeg over zijn schouder meegekeken om zijn wachtwoord te weten en logde in op zijn account. Ik schrok me het leplazarus. Jens sprak regelmatig af met meer dan twintig vrouwen. Ik heb snel het wachtwoord veranderd en terug in Nederland heb ik hem aangegeven bij de zedenrecherche. Die bleek, net als de datingsite, uitermate behulpzaam. De datingsite gaf alle mailadressen van leden die met hem schreven. Ook tipten ze de recherche toen Jens twee dagen later al zijn vriendinnen vanaf een nieuw adres benaderde. Hij mailde een zielig verhaal dat hij hen nooit iets had misdaan en vroeg hulp met dit ‘misverstand’. Ik werd uitgemaakt voor stalker en leugenaar. Toen is de zedenpolitie erop gedoken. Alle betrokkenen is gevraagd contact met Jens af te kappen en vast te houden aan het oorspronkelijke verhaal over hun ervaring met hem. Ook heeft de recherche Jens’ vrouw ingelicht. Ze bleek absoluut niet biseksueel te zijn en stortte helemaal in.
Belazerd
Ik voelde me gigantisch belazerd. Terwijl Jens me met zijn hand op het hart bezwoer dat ik zijn enige minnares was, heeft hij alleen in die twee jaar al met meer dan twintig vrouwen gevreeën. Met vier vrouwen had hij, net als met mij, een echte relatie. Andere dames kwamen en gingen. Ik kan nog amper geloven hoe geslepen hij alles aanpakte. Pas later besefte ik hoe grootschalig Jens iedereen bedonderde. Iedereen is er met open ogen ingetuind.
Oerdom
Wat ik het moeilijkst vind, is de oneerlijkheid. Ik heb ervoor gekozen zo eerlijk mogelijk te leven. Ik geloof in karma. Deze ervaring heeft me na een fijn begin echter verschrikkelijk veel pijn gedaan. Ik ben erg geschrokken en voelde me oerdom, twijfelde aan mezelf en mijn beoordelingsvermogen. Vrienden en mijn therapeut zeggen telkens dat ik moet blijven geloven in mezelf en in mijn manier van omgaan met mensen, maar dat is de afgelopen maanden heel moeilijk geweest. Bij iedere goede vriend ben ik bang dat hij net zoals Jens verandert van Dr. Jekyll in Mr. Hyde.
Marcel is mijn rots in de branding geweest. Ik ben dankbaar dat ik hem altijd eerlijk heb verteld met wie ik omging en waarom. Dat maakte dat hij me ook echt opgevangen heeft. Nooit hadden we verwacht dat iets wat zo’n goede oplossing bleek, kon veranderen in zo’n enorme nachtmerrie. Het heeft ons dichter naar elkaar toe gebracht en onze relatie wakkergeschud. Jens was mijn eerste verhouding en meteen ook mijn laatste.
Verbaasd
Wat ik niet begrijp, is dat Jens’ vrouw bij hem is gebleven. Ik heb haar om een gesprek gevraagd en we hebben elkaar ontmoet. Ze vertelde dat ze doorzette voor hun zoon. Dat die recht had op zijn vader. Ik hoop dat ze op een dag haar verstand terugvindt. Zo’n vader wil toch niemand?
Jens is door de Italiaanse rechtbank bij verstek veroordeeld voor verkrachting en heeft nu een strafblad in Italië. De rechtbank heeft niet om zijn uitlevering gevraagd en er is geen verzoek ingediend om hem zijn straf in Nederland te laten uitzitten. Het troost me dat hij de rest van zijn leven Italië niet meer inkomt. Zijn naam is net zo geschonden als mijn eer.
Wat me wel positief verbaasde, is dat Jens zulke leuke vrouwen uitzocht. Via de zedenpolitie heb ik hen benaderd en bijna iedereen heeft teruggemaild. Sommigen waren verdrietig, anderen verbaasd, maar elke reactie zat boordevol pijn en teleurstelling. Jens bleek met alle dames onbeschermde seks gehad te hebben, iets waar ik nog weken misselijk van ben geweest. Gelukkig bleek uit alle tests dat ik gezond was.
Met twee dames heb ik uiteindelijk afgesproken. Met een van hen had ik een superklik. We snappen precies van elkaar waarom we ooit voor hem vielen. Eerst praatten we nog urenlang over Jens, maar nu gaat het meer om onszelf. Dat vind ik zo bijzonder aan dit alles. Ondanks alle pijn en ellende heb ik er uiteindelijk wel een hartsvriendin aan overgehouden.”
Dit interview is destijds geplaatst in Viva.
De namen zijn om privacyredenen veranderd. De vrouw op de foto is een model.
©EvelineKarman